Şehirlerin anası Mekke’deyiz. Allah’ın beytine ev sahipliği yapan şehir, Allah Resulüne kucak açan şehir, Resulün sevdiği şehir, merhaba. Tüm insanlığa kucak açan şehir sanırım bana da kucak açacak, beni de bağrına basacak.
Mekke’nin her sokağında Allah Resulünün ayak izleri var. Her taşın altında O’ndan bir iz var. Allah Resulünün 63 yıllık ömrünün 53 yılını geçirdiği mukaddes şehir burası.
Medine’de yüzümüz hep güldü. Allah Resulü ve ashabının güzel günlerini hatırladık. Ama Mekke Allah Resulü ve ashabının zor günler geçirdiği bir şehir. Burada üzüntü ve öfke bir arada. Peygamber Efendimizin çektiği sıkıntıları düşünmek, hatırlamak insana üzüntü veriyor. Bu üzüntünün kaynağı müşrikleri bulmak, Efendimize yapılan zulümlerin hesabını sormak geçiyor içimden.
Aç kucağını Mekke, her ayrılan insanın geri dönmek istediği şehir, geliyorum!
Meşakkatli ama duygu yüklü otobüs yolculuğunun ardından kutsal şehrin topraklarına ilk ayak bastığımda içimi kaplayan huzur ve muhabbet kalbimin atışlarını hızlandırıyor.
Artık Mekke’deyim.
Gönül hanemi Rabbimin hanesi ile bulaştıran şehirdeyim. Mekke kollarını açmış, ben açmışım, koşuyorum. Mükerrem şehir ruhumu hasretle sarıyor. Ben mi sana hasretim sen mi bana şehirlerin anası! Çöl kumlarının güneş ile buluşması ile oluşan sıcak, yüzüme vuruyor. Hoş geldin dercesine tüm bedenimi tutuyor. Sıcağında bile ilahi bir feyz esintisi var Mekke’nin. İlahi esinti ile ruhumuz okşanıyor.
Muhammed KURTCEPHE - 26 Aralık 2006 / Mekke
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder