Gece okunan Kur’an’ın hazzı ile gündüz okunan Kur’an arasında nasıl bir fark varsa, burada bu kutsal mekânlarda okunan Kur’an’da diğer yerlerden çok daha büyük bir haz veriyor insana. Arapça bilmiyorum ama ruhum çok derin anlamlar hissediyor.
Kur’an’ın mealini okuduğumda ise çok daha iyi algılayabiliyorum. Adeta her ayeti okuduğumda düşünüyor, Rabbimizin mesajını tefekkür ediyor, anlamını ruhumun derinliklerinde hissediyorum.
Rastgele bir sayfa açıp okumaya başlıyorum. Ve ayetlerin bana hitap ettiğini hissediyorum. Daha önce defalarca okuduğum halde ilk kez okuyor gibi heyecan veriyor ayetler. Birbirinden güzel ve anlamlı ayetler arasında huzur buluyorum. Burada insanın Kur’an’ı elinden bırakası gelmiyor.
Bazen ayetleri okurken o ayetin indiği anı ve olayları hatırlıyor, hayal dünyamda o ana gidiyorum. Ashabın Peygamberimizden ilk kez dinlediği gibi ben de dinliyorum. Hayal dünyam beni güzelliklerden güzelliklere taşıyor, ruhum Asr-ı Saadet’in engin denizlerinde yüzüyor adeta.
Hira’da inen ilk vahiy bana oku, Rabbimin adı ile oku diyor:
“Yaratan Rabbinin adıyla oku. O, insanı bir kan pıhtısından yarattı. Oku. Rabbin nihayetsiz kerem sahibidir. Ki O, kalemle (yazı yazmayı) öğretendir. İnsana bilmediğini O öğretti.”
Her yerde, her zaman, her şeyi Rabbimin adı ile okuyorum.
Kur’an’ın önemini burada çok daha iyi algılıyorum. Gönlümün sadece onunla huzur bulacağını görebiliyorum. Ve dua ediyorum: “Allah’ım beni Kur’an’ını sürekli okuyan bir kul eyle. O’nu anlamayı ve O’nun hükümleri ile yaşamayı nasip eyle.” Âmin.19 Aralık 2006 – Medine
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder